Αλόη παρενέργειες και αντενδείξεις:
Συνίσταται είναι να μην γίνεται χρόνια χρήση της αλόης βέρα. Ωστόσο, εάν το προϊόν αλόης είναι απαλλαγμένο από την αλοΐνη, ένα εκχύλισμα του φυτού που έχει βρεθεί ότι προκαλεί καρκίνο του παχέος εντέρου σε αρουραίους, είναι ιδανικό για τοπική θεραπεία σε εγκαύματα από τον ήλιο και για κατανάλωση σε μορφή χυμού. Η αλοΐνη βρίσκεται ανάμεσα στο εξωτερικό φύλλο της αλόης και την κολλώδη ουσία στο εσωτερικό της.
Όταν εφαρμόζεται τοπικά, ορισμένες φορές, μπορεί η αλόη να προκαλέσει ερεθισμό του δέρματος.
Η φρέσκια αλόη, η οποία έχει καθαρτική δράση, μπορεί να προκαλέσει κράμπεςκαι διάρροιαμε αποτέλεσμα να προκαλέσει ανισορροπίες ηλεκτρολυτών στο αίμα. Καλό είναι να αποφεύγεται η κατανάλωση της αλόης έναν μήνα πριν από τη διαδικασία της κολονοσκόπησης.
Καλό είναι να μην εφαρμόζετε η αλόη βέρα τοπικά σε βαθιά κοψίματαή σε σοβαρά εγκαύματα. Άτομα με αλλεργία στο σκόρδο, τα κρεμμύδια, και τις τουλίπες είναι πολύ πιθανό να είναι αλλεργικοί στην αλόη.
Μην καταναλώνετε υγρή αλόη αν έχετε εντερικά προβλήματα, καρδιακές παθήσεις, αιμορροΐδες, προβλήματα στα νεφρά, διαβήτη ή ηλεκτρολυτικές διαταραχές.
Δεν συνιστάται η χρήση του ζελέ αλόης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή της γαλουχίας λόγο έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων σχετικά με την ασφάλεια του.
Προσοχή!!! σε όσους έχουν πρόβλημα χολής διότι δρα ως καθαρτικό και για την διέγερση της έκκρισης της χολής.
-
Για τη δυσκοιλιότητα: χρησιμοποιούνται 100-200 mg χυμού αλόης ή 50 mg εκχύλισμα αλόης την ημέρα.
-
Για το διαβήτη: 1 κουταλιά της σούπας τζελ αλόης βέρα δύο φορές την ημέρα για 42 ημέρες. 5-15 ml του χυμού αλόης μπορεί να λαμβάνεται δύο φορές ημερησίως. Μία κάψουλα που περιέχει 300 mg εκχύλισμα αλόης μπορεί να λαμβάνεται δύο φορές την ημέρα για δύο μήνες.
-
Για ανοσοενισχυτική θεραπεία(χημειοθεραπεία), 10 ml από ένα μείγμα που περιέχει 300 γρ. φρέσκα φύλλα αλόης, 500 γρ. μέλι, και 40 ml από 40% αλκοόλη, μπορεί να προσληφθεί τρεις φορές την ημέρα από το στόμα, κάθε μέρα, κατά τη διάρκεια ή μετά τη χορήγηση χημειοθεραπείας.
-
Για την οδοντική πλάκα και ουλίτιδα, μία οδοντόπαστα που περιέχει αλόη μπορεί να χρησιμοποιηθεί τρεις φορές την ημέρα για 30 ημέρες.
-
Για ξηρό δέρμα: ένα σκεύασμα με λυοφιλιωμένο εκχύλισμα αλόης εφαρμόζεται για μέχρι και δύο εβδομάδες.
-
Για έρπητα των γεννητικών οργάνων: μια κρέμα με εκχύλισμα αλόης μπορεί να εφαρμοστεί τρεις φορές ημερησίως για πέντε ημέρες την εβδομάδα, για έως και δύο εβδομάδες.
-
Για την υψηλή χοληστερόλη: 10-20 ml αλόης μπορούν να ληφθούν από το στόμα καθημερινά για 12 εβδομάδες. Μία κάψουλα που περιέχει 300 mg εκχύλισμα αλόης μπορεί να ληφθεί από το στόμα δύο φορές την ημέρα για δύο μήνες.
-
Για την HIV λοίμωξη: δόση των 1.000-1.600 mg ακεμαννάνης (ενός πολυσακχαρίτη τον οποίο περιέχει η αλόη βέρα) μπορεί να ληφθεί από το στόμα σε τέσσερις ίσες δόσεις ημερησίως για 48 εβδομάδες.
-
Για φλεγμονώδη νόσο του εντέρου(ελκώδη κολίτιδα): 100 ml τζελ αλόης μπορούν να ληφθούν από το στόμα δύο φορές ημερησίως για τέσσερις εβδομάδες.
-
Για ομαλό λειχήνα στόματος ή δέρματος: τζελ αλόης που περιέχει 70% πήκτωμα αλόης (κολλώδη ουσία) μπορεί να εφαρμοστεί στο δέρμα δύο φορές ημερησίως για οκτώ εβδομάδες. Επιπλέον, 0,4 ml στοματικού διαλύματος αλόης 70% θα πρέπει να κρατηθεί στο στόμα για ένα λεπτό χρησιμοποιώντας το έως και τρεις φορές την ημέρα για 12 εβδομάδες.
-
Για ηπατική νόσο: 50 mg αποστάγματος υψηλού μοριακού βάρους της αλόης μπορεί να ληφθεί από το στόμα τρεις φορές την ημέρα για 12 εβδομάδες.
-
Για την ψωρίαση: κρέμα ή τζελ που περιέχει αλόη μπορεί να εφαρμοστεί στο δέρμα τρεις φορές την ημέρα για πέντε συνεχόμενες ημέρες την εβδομάδα, για έως και τέσσερις εβδομάδες.
-
Για σμηγματορροϊκή δερματίτιδα (σμηγματόρροια, πιτυρίδα): ένα μείγμα 30% αλόη μπορεί να εφαρμοστεί στο δέρμα δύο φορές ημερησίως για 4-6 εβδομάδες.
-
Για εγκαύματα στο δέρμα: τζελ αλόης 97% ή κρέμα αλόης μπορεί να εφαρμοστεί στην προβληματική περιοχή του δέρματος δύο φορές ημερησίως μέχρις ότου επουλωθεί το έγκαυμα.
-
Η χρήση τζελ αλόης στα παιδιά (στο δέρμα) εμφανίζεται να είναι καλά ανεκτή. Όμως, η χρήση αλόης από το στόμα δεν έχει μελετηθεί σε παιδιά και για αυτό θα πρέπει να αποφεύγεται.
Υψηλή πρόσληψη αλόης από το στόμα είναι επικίνδυνη. Ρωτήστε το γιατρό σας για να ενημερωθείτε σχετικά με το πώς να χρησιμοποιήσετε σωστά την αλόη.
Αλόη και αλληλεπιδράσεις φαρμάκων
Όταν το ζελέ αλόης χορηγείται τοπικά, θεωρείται γενικά ασφαλές. Σε περίπτωση κατάποσης, μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη υπογλυκαιμία σε συνδυασμό με αντιδιαβητικά χάπια ή ινσουλίνη. Αν λαμβάνετε φάρμακα, συμβουλευτείτε πρώτα με τον γιατρό σας πριν την χρήση του. Σε γενικές γραμμές συνιστάται, ένα 2ωρο χρονικό διάστημα, μεταξύ της λήψης φαρμάκου και της κατανάλωσης αλόης διότι προκαλεί αυξημένη κινητικότητα του εντέρου και μείωση της απορρόφησης του φαρμάκου.