Τζέφρυ Τσώσερ Ιστορίες του Καντέρμπερυ Μελάνι Κι όμως, ο Μεσαίωνας, ειδικά προς το τέλος του, δεν είναι η αποτρόπαια και τρομακτική εποχή που μαστιζόταν από τους πολέμους και τον δεσποτισμό. Ήταν και η εποχή που οι ιστορίες είχαν τη δική τους πρωτόφαντη δύναμη και οι συγγραφείς ήταν οι απόλυτοι διαμεσολαβητές ανάμεσα στην παρουσία του Θεού και την αγωνία του ανθρώπου. Οι περισσότεροι, μάλιστα, για να ξορκίσουν το κακό, διέθεταν και άπλετο χιούμορ – όπως φαίνεται από την περίπτωση του Τσώσερ, ο οποίος, ακολουθώντας το παράδειγμα του Βοκάκιου, ανέδειξε μοναδικά το ανθρώπινο στοιχείο. Στη διαδρομή που κάνει μια ομάδα προσκυνητών ακούγονται ιστορίες που ουσιαστικά αναπαριστούν με τον πιο γλαφυρό τρόπο την κοινωνία της εποχής και τους αφηγηματικούς της τρόπους. Έτσι, οι ιστορίες του Ιππότη, του Δόκτορα της Ιατρικής, του Κλητήρα του Ιεροδικείου και της Μοναχής είναι το ίδιο περίτεχνες και ετερόκλητες με τους αντίστοιχους χαρακτήρες. Δικαιολογημένα, λοιπόν, επηρέασαν τους σπουδαίους δημιουργούς ανά τους αιώνες, από τον Ουίλλιαμ Σαίξπηρ έως τον Πιερ Πάολο Παζολίνι, που τις έκανε και ταινία. Πολύτιμα τα σχόλια και η εισαγωγή του μεταφραστή του έργου Δημοσθένη Κορδοπάτη. Άμιταβ Γκος Θάλασσα από Παπαρούνες Καστανιώτης Δεν υποκλίνονται τυχαία οι σύγχρονοι αναγνώστες μετα-αποικιακών θεμάτων στον Άμιταβ Γκος: γνωρίζει σε βάθος το ιστορικό φόντο, διαπλάθει αριστοτεχνικά χαρακτήρες και ξέρει τις χιλιομετρικές και προσωπικές διαφορές που χωρίζουν Ανατολή και Δύση. Στη Θάλασσα από Παπαρούνες ξαναβρίσκει κανείς τα πρώτα υλικά μιας τεράστιας, θαλασσινής περιπέτειας που έχει ως φόντο τους περίφημους Πόλεμους του Οπίου. Στο ίδιο δουλεμπορικό σκάφος που διασχίζει τον Ινδικό Ωκεανό βρίσκονται να συνταξιδεύουν άνθρωποι διαφορετικής καταγωγής και τάξης –από έναν έκπτωτο Ινδό πρίγκιπα έως την κόρη ενός Γάλλου βοτανολόγου–, οι οποίοι σύντομα θα διαμορφώσουν τη δική τους σάγκα μέσα από συγκλονιστικές περιπέτειες που καθιστούν το ανάγνωσμα αυτό κλασικό. Η απόδοση είναι του Μιχάλη Μακρόπουλου. Μάρω Δούκα 'Ελα να Πούμε Ψέματα Πατάκη Είναι η γυναίκα που περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ξέρει να μετέρχεται τα ιστορικά αρχεία και συνάμα να αναδεικνύει τη δύναμη της μυθοπλασίας. Μέσα από μια θουκυδίδεια ματιά που γνωρίζει ενδόμυχα ότι το μεγαλύτερο μάθημα και περιτύλιγμα το προσφέρει η Ιστορία, η Μάρω Δούκα ανασκαλεύει τις ιστορικές πηγές και τα αρχεία και πάνω εκεί στήνει τους μυθιστορηματικούς χαρακτήρες. Στο Έλα να πούμε ψέματα –ουσιαστικά το τρίτο μέρος μιας άτυπης τριλογίας– ο βασικός «χαρακτήρας» γύρω από τον οποίο ξεδιπλώνονται άπειρες πολεμικές συγκρούσεις, δράματα, φρικτά μυστικά και ανυποψίαστα ψέματα είναι τα πανέμορφα Χανιά. Σε αυτό το ειδυλλιακό σκηνικό λαμβάνουν χώρα τα πιο αποτρόπαια συμβάντα που συνδέουν από το 1947 έως σήμερα τον Πανάρη και τη δίδυμη αδελφή του Ελεονώρα αλλά και τον Ιδομενέα με τις συγκλονιστικές ιστορίες του πατέρα του. Wilkie Collins Αρμαντέϊλ Gutenberg Αξιομνημόνευτη και αξιέπαινη η σειρά Orbis Literae, μας έχει χαρίσει πραγματικά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, βιβλία-μνημεία του δυτικού κανόνα που έχουν αποτελέσει τομή στα σύγχρονα γράμματα. Ένα από αυτά είναι το Αρμαντέιλ του Ουίλιαμ Ουίλκι Κόλινς που γράφτηκε μέσα του 19ου αιώνα και συνιστά ένα από τα σπουδαία δείγματα της βικτωριανής γραφής. Θεωρείται πρόδρομος του σύγχρονου μυθιστορήματος μυστηρίου αλλά και προάγγελος των φροϊδικών θεωριών περί ασυνείδητου. Η ιστορία περιγράφει πώς το όνομα «Αρμαντέιλ» κατάφερε να συνδέσει με τρόπο απρόσμενο δύο νέους και να δώσει αφορμή για μία σειρά από ατελείωτες δολοπλοκίες, ερωτικές συγκρούσεις και δράματα. Στο επίκεντρο της πλοκής βρίσκεται η δαιμόνια και μυστηριώδης Λίντια Γκουίλτ, μια γυναίκα που ενέπνευσε πολλούς συγγραφείς και σύγχρονες αφηγήσεις. Επίτευγμα η μετάφρασή του έργου από τη Σάντυ Παπαϊωάννου.