Η Ιερά Μητρόπολη Χαλκίδος υποδέχθηκε και εόρτασε τον Άγιο Νεκτάριο – Άνθρωπο της υπομονής χαρακτήρισε τον Άγιο ο Μητροπολίτης Χαλκίδος Χρυσόστομος.
Τη Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2021, στα προπύλαια του πανηγυρίζοντος Ενοριακού Ι. Ναού Αγίου Νεκταρίου Χαλκίδος Κλήρος και Λαός της Πόλεως με επικεφαλής τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας, Μητροπολίτη Χαλκίδος κ. Χρυσόστομο, υποδέχθηκαν ιερό απότμημα εκ των λειψάνων του Αγίου Νεκταρίου, το οποίο εκόμισε και προσέφερε στην Ενορία, εντός περίτεχνης λειψανοθήκης, ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Φαναρίου κ. Αγαθάγγελος-Γενικός Διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο οποίος, αμέσως μετά, χοροστάτησε στον πανηγυρικό Εσπερινό, συγχοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Σεβασμιώτατος κ. Χρυσόστομος, ο οποίος αφού καλωσόρισε και ευχαρίστησε τον Πανιερώτατο κ. Αγαθάγγελο για την ανεκτίμητη και ιστορική προσφορά του προς την τοπική μας Εκκλησία, που από τούδε στολίζεται και με την σωματική παρουσία του Αγίου Νεκταρίου, διά του ιερού του λειψάνου, το οποίο θα φυλάσσεται στον φερώνυμο του Αγίου Νεκταρίου Ι. Ναό, ως θησαυρός και πηγή αγιασμού και ευλογίας για κάθε πιστό. Αναφερθείς δε στην προσωπικότητα του Αγίου Νεκταρίου, χαρακτήρισε τον Άγιο, ως άνθρωπο της υπομονής, που μέσα από τις μαρτυρικές δοκιμασίες και τις θλίψεις της ζωής του, έγινε κοινωνός του σταυρικού πάθους του Χριστού και μέτοχος της δόξας Του.
Πριν την απόλυση, στη σύντομη αντιφώνησή του ο Πανιερώτατος, ανέφερε συγκινημένος τα σημάδια της παρουσίας του Αγίου Νεκταρίου στη ζωή του, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι ο Άγιος τον κυνηγά με την ευλογία και την προστασία του.
Την Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2021, κυριώνυμη ημέρα της εορτής του Αγ. Νεκταρίου, ο Σεβασμιώτατος, μετέβη στον Ι. Ν. Αγίου Νεκταρίου Χαλκίδος, όπου υποδέχθηκε τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Φαναρίου κ. Αγαθάγγελο, ο οποίος χοροστάτησε στον Όρθρο και προέστη στην Θεία Λειτουργία. Συλλειτουργοί των Αρχιερέων ήταν οι Αρχιμ. Νικόδημος Ευσταθίου-Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως, Νικηφόρος Ευσταθίου-Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ι. Μητροπόλεως Χαλκίδος, Τιμόθεος Μπαϊμπάκης, Ιωάννης Καραμούζης, Νεκτάριος Ευγενικός και Χριστόδουλος Μάνιας-Εφημέριος του Ι. Ν. Αγ. Νεκταρίου Χαλκίδος, και οι Διάκ. Νικόλαος Πριμηκύριος και Ευγένιος Τσάλλας.
Την διακονία του λόγου ανέλαβε ο Αρχιμ. Νικηφόρος Ευσταθίου, ο οποίος, αναφερθείς στην διαπαιδαγώγηση που εκ νεότητος έλαβε ο Άγιος Νεκτάριος, αλλά και στις κακοπάθειες που δοκίμασε στην επίσης νεαρή του ηλικία, ανέλυσε πώς ο Άγιος ξύπνησε την συνείδησή του να επιθυμεί συνεχώς τον Ιησού Χριστό και να ζει, αν και επίγειος, ως ουράνιος άνθρωπος.
Μεταξύ των εκκλησιασθέντων πιστών παρέστησαν και η Δήμαρχος Χαλκιδέων κ. Έλενα Βάκα, ο Διοικητής της Σχολής Πεζικού Υποστράτηγός Δημήτριος Κωσταρέλος, ο Διευθυντής της Διευθύνσεως Πεζικού Υποστράτηγος Σωτήριος Κωστάκογλου ο Αντιδήμαρχος Ανθηδόνας κ. Κωνσταντίνος Καρβούνης, η Πρόεδρος της ΔΕΥΑΧ κ. Τασούλα Μακαρώνα-Ψυχογιού και εκπρόσωποι άλλων Φορέων και Συλλόγων του τόπου.
Τα ιερά αναλόγια διηκόνησαν οι ιεροψάλτες τις Ενορίας Χρήστος Βενιζέλος, Σταύρος Καλαφάτης και Δημήτριος Θαλάσσης πλαισιούμενοι και από άλλους ιεροψάλτες της Πόλεως και μαθητές της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ι. Μητροπόλεως.
Στο τέλος, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε σε όλες τις εορτάζουσες και όλους τους εορτάζοντες, ενώ συνεχάρη τον Εφημέριο π. Χριστοδούλου και τους συνεργάτες, εθελοντές και εθελόντριες της Ενορίας, που είχαν προετοιμάσει άρτια την ιερά πανήγυρη, η οποία μεταδόθηκε ζωντανά από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως «Άγιος Τιμόθεος Ευρίπου» (97,7fm
Ο βίος του Αγίου Νεκταρίου
Ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως γεννήθηκε την Τρίτη 1 Οκτωβρίου του 1846 στην Σηλυβρία της Τουρκοκρατούμενης Θράκης, από ευσεβείς και φτωχούς γονείς, τον Δήμο (Δημοσθένη) και Μπαλού (Βασιλική) Κεφαλά. Ο πατέρας του καταγόταν από τα Ιωάννινα, ναυτικός στο επάγγελμα, και η μητέρα του καταγόταν από την Σηλυβρία. Ήταν το πέμπτο παιδί της οικογένειας και είχε πέντε ή έξι αδέρφια: τον Δημήτριο, τον Γρηγόριο, τη Σμαράγδα, τη Σεβαστή, τη Μαριώρα και τον Χαραλάμπη (το όνομα και η ύπαρξη του οποίου εμφανίζονται στην διαθήκη του Αγίου, ενώ κάποιες πηγές τον θέλουν να αντικατέστησε τον Άγιο ως διδάσκαλος στο χωριό Λιθί της Χίου). Το αρχικό του όνομα ήταν Αναστάσιος.
Έλαβε τα πρώτα γράμματα από την μητέρα του μαζί με χριστιανικές διδαχές. Στη Σηλυβρία τελείωσε το δημοτικό και το σχολαρχείο. Ήταν ένα ευφυέστατο παιδί με πολύ καλή μνήμη, που έδειξε την διδασκαλική και θεολογική του κλίση από πολύ νωρίς. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι σε ηλικία μόλις επτά ετών, έραβε φύλλα χαρτιού μεταξύ τους με σκοπό να φτιάξει βιβλία για να γράψει σε αυτά τα λόγια του Θεού, όπως ο ίδιος είπε στην μητέρα του.
Κατόπιν μετανάστευσε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε στην αρχή σε καπνοπωλείο, τόσο για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένεια του όσο και για να μπορέσει να συνεχίσει τις σπουδές του. Εκείνο τον καιρό άρχισε να μελετά και να συλλέγει ρητά και αποφθέγματα Αγίων Πατέρων και κλασικών φιλοσόφων, τα οποία αποτέλεσαν το δίτομο βιβλίο «Ιερών και φιλοσοφικών λογίων θησαύρισμα», που εξέδωσε το 1895. Τα συγκέντρωνε όχι μόνο για δική του χρήση, αλλά και για να μπορέσει να τα μεταφέρει στους συνανθρώπους του και να τους ωφελήσει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πλευράς του χαρακτήρα του είναι ότι έγραφε κάποια από αυτά τα γνωμικά στις χάρτινες καπνοσακούλες του καπνοπωλείου, ώστε να τα διαβάσουν και να ωφεληθούν όσοι τις χρησιμοποιούσαν. Η πρακτική αυτή έλυνε και το πρόβλημα της δημοσίευσης τους από εκείνον, ελλείψει χρηματικών πόρων.
Πριν ακόμα συμπληρώσει το 20ό έτος της ηλικίας του, προσελήφθη ως παιδονόμος στο σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου στην Κωνσταντινούπολη (διευθυντής του σχολείου αυτού ήταν ο θείος του -από την πλευρά της μητέρας του- Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης) όπου συνέχισε τις σπουδές του, ενώ ταυτόχρονα εργαζόταν διδάσκοντας τις μικρότερες τάξεις.
Την ίδια περίοδο έλαβε χώρα και το πρώτο θαύμα του Αγίου Νεκταρίου. Ενώ βρισκόταν σε ιστιοφόρο και ταξίδευε για να πάει από την Κωνσταντινούπολη στην ιδιαίτερη πατρίδα του -για να εορτάσει μαζί με την οικογένεια του τα Χριστούγεννα- έπιασε μεγάλη τρικυμία. Με την παραίνεση και τις προσευχές όμως του Αγίου, το πλοίο κατάφερε να φτάσει στον προορισμό του και έτσι γλύτωσαν τη ζωή τους οι συνεπιβάτες του και φυσικά ο ίδιος.
Μετά την Κωνσταντινούπολη ο «Άγιος του 20ου αιώνα μετέβη στη Χίο. Εκεί στην αρχή εργάστηκε ως δημοδιδάσκαλος στο χωριό Λιθί, ενώ παράλληλα κήρυττε σε Ιερούς ναούς της περιοχής.
Μετά την πάροδο επτά ετών, εισήλθε ως δόκιμος μοναχός στην «Νέα Μονή», της Χίου, σε ηλικία 27 ετών. Τρία χρόνια αργότερα έγινε μοναχός (στις 7 Νοεμβρίου 1876) και έλαβε το όνομα Λάζαρος, ενώ άρχισε να εργάζεται ως γραμματέας του μοναστηριού. Λίγους μήνες αργότερα (στις 15 Ιανουαρίου 1877) χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος από τον τότε Μητροπολίτη Χίου, Γρηγόριο. Κατά την χειροτονία του έλαβε το όνομα Νεκτάριος.
Το ίδιο έτος (1877) έφυγε από την Νέα Μονή με άδεια και πήγε στην Αθήνα για να συνεχίσει τις σπουδές του. Αξίζει σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε ότι τα έξοδα των σπουδών του αυτών κάλυψαν οι αδερφοί Χωρέμη -ο Ιωάννης και ο Δημοσθένης Χωρέμης. Στο νησί της Χίου επέστρεψε μετά από τρία έτη, έχοντας στις αποσκευές του το πτυχίο του Γυμνασίου.
Στα τέλη Σεπτέμβρη του 1882 μετέβη στην Αλεξάνδρεια όπου παρουσιάστηκε στον Πατριάρχη Σωφρόνιο και του εξέθεσε την επιθυμία του να συνεχίσει τις σπουδές του, δίνοντάς του και μια συστατική επιστολή από τον Ηγούμενο της Νέας Μονής, Νικηφόρο. Ο Σωφρόνιος όντως τον βοήθησε αναλαμβάνοντας το Πατριαρχείο το ένα μέρος από τα έξοδα των σπουδών, (ενώ το υπόλοιπο το κάλυψαν οι αδερφοί Χωρέμη) θέτοντάς του όμως ως όρο μετά το πέρας των σπουδών του, να επιστρέψει στην Αλεξάνδρεια και να εργαστεί για το Πατριαρχείο.
Έτσι ο Άγιος Νεκτάριος, πήρε για άλλη μια φορά τον δρόμο για την Αθήνα όπου γράφτηκε στην Θεολογική Σχολή Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε τρία χρόνια αργότερα. Στην Θεολογική Σχολή διδάχθηκε: Δογματική, Ηθική, Παλαιά Διαθήκη, Εβραϊκά, Καινή Διαθήκη, Ποιμαντική, Πατρολογία, Χριστιανική Αρχαιολογία, Κατηχητική, Συμβολική και Ιστορία Δογμάτων. Την περίοδο των σπουδών του υπηρέτησε ως διάκονος στους ναούς: της Αγίας Ειρήνης (Αιόλου), της Παντάνασσας (Μοναστηράκι) και του Αγίου Νικολάου (Πευκάκια).
Τέλη του 1885 ή αρχές του 1886 επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια έχοντας τελειώσει τις σπουδές του στην Θεολογική Σχολή Αθηνών. Φτάνοντας εκεί ανέλαβε αμέσως καθήκοντα ιεροκήρυκα. Στις 23 Μαρτίου του 1886 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος στον Ναό του Αγίου Σάββα από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας, ενώ τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου ανήλθε στο αξίωμα του Αρχιμανδρίτη. Εργάστηκε ως γραμματέας του Πατριαρχείου και κατόπιν ως Πατριαρχικός Επίτροπος στο Κάιρο.
Τον Ιανουάριο του 1889 ο Πατριάρχης Σωφρόνιος, αναγνωρίζοντας την αξία του Αγίου και βλέποντας την αγάπη με την οποία τον περιέβαλαν οι πιστοί, τον χειροτόνησε Μητροπολίτη Πενταπόλεως. Ο Άγιος ασκούσε τα καθήκοντα του με ζήλο και υποδειγματικό τρόπο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, το ποίμνιό του να τον αγαπά όλο και περισσότερο, ενώ -στον αντίποδα- κάποιοι στο Πατριαρχικό περιβάλλον άρχισαν να τον συκοφαντούν από μόχθο για την αγάπη που του είχαν οι χριστιανοί, αλλά και το μεγαλείο του χαρακτήρα του.
Οι συκοφάντες έριξαν τους σπόρους τους, κι εκείνοι βρήκαν γόνιμο έδαφος στον υπερήλικο Πατριάρχη με αποτέλεσμα να αφαιρεθούν από τον Άγιο Νεκτάριο τα αξιώματά του, και να του επιτραπεί μόνο να διαμένει στο δωμάτιο του, χωρίς να μπορεί να κινείται στην περιοχή του Καΐρου και στις γύρω κωμοπόλεις. Οι συκοφάντες όμως δεν έμειναν ικανοποιημένοι. Συνέχισαν το βδελυρό τους έργο και έτσι, στις 11 Ιουλίου του 1890 εξεδόθη από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας «απολυτήριο», με το οποίο υποχρέωναν τον Άγιο να εγκαταλείψει την Αίγυπτο, παρόλο που εκείνος είχε συμμορφωθεί απόλυτα και χωρίς διαμαρτυρίες στις εντολές του Σωφρόνιου. Αξίζει να σημειωθεί ότι το «απολυτήριο» δεν ήταν σύμφωνο με τους κανόνες της Εκκλησίας -δεν είχε γίνει εκκλησιαστική δίκη- αλλά και δεν του καταβλήθηκαν οι μισθοί που του χρωστούσε το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας από την μέρα που χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Πενταπόλεως έως και την ημέρα που τον ανάγκασαν να αποχωρήσει από την Αίγυπτο.
Έτσι ο Άγιος Νεκτάριος πήρε για τρίτη φορά τον δρόμο για την Αθήνα. Από την στιγμή που έφτασε στην ελληνική πρωτεύουσα, άρχισε να αναζητά κάποια θέση που θα του επέτρεπε να προσφέρει ξανά τις υπηρεσίες του στους ανθρώπους. Μετά από ένα δύσκολο χρόνο, λόγω της άσχημης οικονομικής του κατάστασης, διορίστηκε από την Εκκλησία της Ελλάδος ιεροκήρυκας Ευβοίας, στις 15 Φεβρουαρίου του 1891. Κοντά στους εκεί χριστιανούς έμεινε δυόμιση χρόνια, έως τον Αύγουστο του 1893, όπου μετατέθηκε στο νομό Φθιώτιδος και Φωκίδος. Στην νέα του θέση παρέμεινε μόλις μισό χρόνο.
Το ήθος του, ο εξαίσιος χαρακτήρας του, η ευσέβεια του, αλλά και οι πράξεις του, έκαναν το ποίμνιό του να τον αγαπά σαν πατέρα και η φήμη του άρχισε να εξαπλώνεται συνεχώς. Λίγο αργότερα, τον Μάρτιο του 1894, ο Άγιος Νεκτάριος διορίστηκε διευθυντής της Ριζαρείου σχολής.
Στην διεύθυνση της Ριζαρείου παρέμεινε για 14 ολόκληρα χρόνια. Στο διάστημα αυτών των ετών έδωσε νέα πνοή στο ίδρυμα και βοήθησε στην εκπαίδευση και την ανάδειξη πλήθους κληρικών και επιστημόνων. Παράλληλα συνέχισε -με μεγαλύτερη μάλιστα ένταση- το συγγραφικό του έργο. Μια ασχολία που τον συνόδευε από τα νεανικά του χρόνια και που χάρισε σε εμάς πνευματικούς θησαυρούς γεννημένους στο μυαλό και την ψυχή του Αγίου Νεκταρίου.
Τις περισσότερες ώρες της ημέρας εργαζόταν για τις ανάγκες της σχολής και τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο του τον μοίραζε στην προσευχή, στην μελέτη, στην συγγραφή και στην αγαπημένη του ασχολία: την φροντίδα λουλουδιών και δέντρων.
Κατά την διάρκεια των θερινών διακοπών της σχολής, το καλοκαίρι του 1898, ο Άγιος Νεκτάριος επισκέφθηκε το Άγιο Όρος, όπου και περιόδευσε στις εκεί Μονές για σχεδόν δύο μήνες. Στο διάστημα αυτό μελέτησε εκτενώς τα χειρόγραφα στις βιβλιοθήκες των Μονών, προς αναζήτηση υλικού για τις επιστημονικές εργασίες του.
Παράλληλα με τα καθήκοντα του διευθυντού της Ριζαρείου, αναλαμβάνει και φιλανθρωπική δράση συνδράμοντας όσους είχαν ανάγκη σε πνευματικό και υλικό επίπεδο. Η έντονη σωματική και πνευματική δράση εκείνων των ετών, επέδρασε αρνητικά στην υγεία του Αγίου, ο οποίος νοσούσε όλο και πιο συχνά. Τότε ήταν που στο μυαλό του γεννήθηκε η ιδέα της επιστροφής στον μοναστικό βίο και ζήτησε από την Νέα Μονή Χίου το απολυτήριό του, ώστε να μπορέσει να μονάσει όπου ήθελε. Το εν λόγω απολυτήριο εστάλη από την Νέα Μονή στον Άγιο Νεκτάριο στις 24 Νοεμβρίου του 1900.
Όταν κάποια στιγμή ο Άγιος γνωρίστηκε με την Χρυσάνθη Στρογγυλού (μετέπειτα Ηγουμένη Ξένη), μια τυφλή και ευσεβή γυναίκα, μπήκε το πρώτο λιθαράκι για την δημιουργία της Μονής στην Αίγινα. Η Χρυσάνθη μαζί με μερικές ακόμα γυναίκες επιθυμούσαν να μονάσουν και αναζητούσαν ένα πνευματικό οδηγό, τον οποίο βρήκαν στο πρόσωπο του Αγίου Νεκταρίου. Με παραίνεση του άρχισαν να αναζητούν τόπο για την δημιουργία ενός Μοναστηριού, και τελικά κατέληξαν σε μια ερειπωμένη Μονή -αφιερωμένη στη Ζωοδόχο Πηγή και διαλυμένη από το 1834 με διάταγμα των Βαυαρών- στην Αίγινα. Όταν επισκέφθηκε και ο Άγιος τον τόπο εκείνο, αποφασίστηκε να επισκευαστούν τα παλαιά κτήρια της μονής και να τεθεί το μοναστήρι ξανά σε λειτουργία. Οι εργασίες για τον σκοπό αυτό ξεκίνησαν το 1904, η δε Μονή θα ήταν αφιερωμένη στην Αγία Τριάδα. Ο Άγιος από την Αθήνα, όπου ήταν ακόμα διευθυντής στην Ριζάρειο, καθοδηγούσε τις μοναχές και όποτε έβρισκε χρόνο επισκεπτόταν την Μονή στην οποία έμελλε να περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Μετά από τέσσερα χρόνια, έχοντας πλέον αποφασίσει να αποσυρθεί στο Μοναστήρι της Αίγινας και να ασχοληθεί με την οργάνωσή του και την πνευματική καθοδήγηση των καλογριών που το στελέχωναν, υπέβαλε την παραίτησή του στο διοικητικό συμβούλιο της Ριζαρείου στις 7 Φεβρουαρίου του 1908. Η παραίτηση έγινε δεκτή από το συμβούλιο, το οποίο τον συνταξιοδότησε -ως ελάχιστη αναγνώριση του έργου του- με το σημαντικό για την εποχή ποσό, των 250 δραχμών το μήνα.
Στη Μονή εγκαταστάθηκε μετά το Πάσχα του ιδίου έτους, καθώς παρέμεινε στην θέση του διευθυντή της Ριζαρείου μέχρι να βρεθεί αντικαταστάτης.
Με δικά του έξοδα έκτισε μια μικρή οικία, πλησίον, αλλά εκτός της Μονής, στην οποία θα κατοικούσε. Αξιοσημείωτο είναι ότι έλαβε ενεργά μέρος στο κτίσιμο, κουβαλώντας χώμα ή λάσπη και σκάβοντας, βοηθώντας τους τεχνίτες. Ποτέ, σε όλη του τη ζωή, δεν θεώρησε κάποια εργασία ανάξια του. Πάντα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του, με ιδιαίτερη χαρά, ζήλο και ταπεινοφροσύνη.
Οι προσπάθειες που έκανε ώστε να αναγνωριστεί επίσημα η Μονή από την Εκκλησία της Ελλάδος ήταν γιγαντώδεις. Τελικά η αναγνώριση επιτεύχθηκε τέσσερα χρόνια μετά την κοίμησή του, οπότε και ανακοινώθηκε στις μοναχές με επιστολή του Αρχιεπισκόπου Χρυσόστομου, στις 15 Μαΐου του 1924.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Άγιος Νεκτάριος έπασχε από χρόνια προστατίτιδα, η οποία του δημιουργούσε αφόρητους πόνους. Τελικά συμφώνησε στις συστάσεις των γιατρών και ήρθε στην Αθήνα στο Αρεταίειο νοσοκομείο. Εκεί νοσηλεύτηκε στο 2ο θάλαμο του 2ου ορόφου (ήταν θάλαμος Γ' θέσης: απορίας) για δύο σχεδόν μήνες. Στο πλευρό του, καθ' όλη την διάρκεια της νοσηλείας του, ήταν συνεχώς -και εναλλάσσονταν σε βάρδιες- οι μοναχές Ευφημία και Αγαπία. Τελικά γύρω στα μεσάνυχτα της 8ης προς 9ης Νοεμβρίου του 1920 αναχώρησε για τους Ουρανούς, σε ηλικία 74 ετών. Σήμερα στο θάλαμο, όπου άφησε την τελευταία του πνοή καίει διαρκώς ένα καντήλι μπροστά στην πάνσεπτη εικόνα του. Καθημερινά επισκέπτονται το θάλαμο πλήθος πιστών, κυρίως αρρώστων, οι οποίοι στέκονται για λίγο και νοερά αφήνουν τους στεναγμούς της καρδιάς τους, σαν μία θερμή ικεσία προς τον φιλάνθρωπο άγιο. Και εκείνος φαίνεται να συγκατανεύει. Τους δίνει κουράγιο με το ιλαρό του βλέμμα και ενισχύει την πίστη τους. Τους θυμίζει ότι και ο ίδιος πόνεσε ψυχικά και σωματικά αλλά ενισχυόταν πάντα από την αδιάκοπη επαφή του με το Θεό.
Το σκήνωμα του Αγίου μεταφέρθηκε στην Αίγινα και από το λιμάνι μέχρι την Μονή το μετέφεραν στα χέρια τους οι πιστοί. Όλο το νησί θρηνούσε μα περισσότερο απ' όλους οι μοναχές που έχασαν τον Πατέρα και Οδηγό τους. Το ιερό του σκήνωμα ήδη είχε αρχίσει να αναδίδει ευωδία. Η ταφή του, έγινε στο προαύλιο της Μονής δίπλα στο αγαπημένο του πεύκο.
Όταν μετά από έξι μήνες άνοιξαν το μνήμα για να τοποθετηθεί μια επιτύμβια πλάκα -δωρεά της Ριζαρείου- το σκήνωμά του εξακολουθούσε να ευωδιάζει χωρίς να παρουσιάζει το παραμικρό σημάδι αλλοίωσης. Ενάμιση χρόνο αργότερα το μνήμα ξανανοίχτηκε και το ιερό σκήνωμα του εξακολουθούσε να παραμένει άφθαρτο και ευωδιάζον. Το ίδιο συνέβη και τρία χρόνια μετά την κοίμησή του. Συνολικά το σκήνωμα του παρέμεινε σε αυτή την κατάσταση για είκοσι ολόκληρα χρόνια!
Τριάντα δύο χρόνια, δε, μετά την κοίμησή του έγινε η ανακομιδή των λειψάνων του, στις 2 Σεπτεμβρίου του 1953, από τον Μητροπολίτη Προκόπιο.
Η επίσημη αναγνώριση του, ως Αγίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, έγινε το 1961 με Πατριαρχική Συνοδική Πράξη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Τότε καθορίστηκε και η 9η Νοεμβρίου ως ημέρα εορτής του Αγίου Νεκταρίου.
Το συγγραφικό έργο του Αγίου Νεκταρίου
Α. 1885-1890. Περίοδος Αιγύπτου
• Δέκα λόγοι διὰ τὴν Μεγάλην Τεσσαρακοστή. Ἀλεξάνδρεια 1885
• Λόγος Ἐκκλησιαστικὸς ἐκφωνηθεὶς ἐν τῷ Ναῷ τοῦ Ἁγίου Νικολάου ἐν Καΐρῳ τὴν πρώτη Κυριακὴ τοῦ Τεσσαρακονθημέρου. Ἀλεξάνδρεια 1886
• Δύο λόγοι Ἐκκλησιαστικοὶ ("Εἰς τὴν Κυριακήν της Ὀρθοδοξίας, ἤτοι περὶ πίστεως» καὶ «Περὶ τῆς ἐν τῷ κόσμῳ ἀποκαλύψεως τοῦ Θεοῦ, ἤτοι περὶ θαυμάτων"). Κάιρον 1887
• Λόγοι περὶ ἐξομολογήσεως. Κάιρον 1887
• Περί τῶν Ἱερῶν Συνόδων καὶ ἰδίως περὶ τῆς σπουδαιότητος τῶν δυὸ πρώτων Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ἀλεξάνδρεια 1888
• Περί τῶν καθηκόντων ἡμῶν πρὸς τὸ Ἅγιον Θυσιαστήριον. Κάιρον 1888
• Περί τῆς ἐν τῷ κόσμῳ ἀποκαλύψεως τοῦ Θεοῦ. Ἀλεξάνδρεια 1889 Λόγος ἐκφωνειθεὶς ἐν τῷ Ἀχιλλοπουλείῳ Παρθεναγωγεῖο κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν. Ἀλεξάνδρεια 1889
• Λόγος περὶ τῆς πρὸς τὸ Ἅγιον Θυσιαστήριον προσελεύσεως. Ἀλεξάνδρεια
• Μὲ πρωτοβουλία καὶ μὲ ἐπιμέλεια τοῦ Ἁγίου ἐξεδόθηκε τὸ βιβλίο τοῦ Εὐγενίου Βουλγάρεως «Σχεδίασμα περὶ ἀνεξιθρησκείας». 1890
Β. 1892-1894. Περίοδος που ο Άγιος ήταν ιεροκήρυκας
• Αἱ Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. 1892, Β´ Ἔκδοση συμπληρωμένη
• Τὰ παρ᾿ ἡμῖν τελούμενα ἱερὰ μνημόσυνα. 1892
• Περί τῆς ἐν τῷ κόσμῳ ἀποκαλύψεως τοῦ Θεοῦ. 1892, Β´ Ἔκδοση συμπληρωμένη
• Ὑποτύπωσις περὶ ἀνθρώπου. 1893
• Περί ἐπιμελείας ψυχῆς (Ἕνδεκα ὁμιλίες). 1894
• Μελέτη περὶ τῶν ἀποτελεσμάτων τῆς ἀληθοῦς καὶ ψευδοῦς μορφώσεως. 1894
• Ἐπιμέλεια τῆς ἔκδοσης τοῦ βιβλίου τοῦ Νεόφυτου Βάμβα «Φυσικὴ Θεολογία καὶ Χριστιανικὴ Ἠθική», Ἀλεξάνδρεια 1893
ΠΕΜΠΤΗ 11-11-2021
Λίγες νεφώσεις, οι οποίες στα ανατολικά ηπειρωτικά και την Κρήτη θα
είναι κατά τόπους αυξημένες.
Οι άνεμοι θα πνέουν, στα δυτικά από ανατολικές διευθύνσεις 3 με 5 και
στο Ιόνιο τοπικά 6 μποφόρ. Στα ανατολικά βόρειοι βορειοανατολικοί 5
με 7 και στο Αιγαίο τοπικά 8 μποφόρ. Οι άνεμοι από τις βραδινές ώρες
θα σημειώσουν μικρή εξασθένηση.
Η θερμοκρασία θα σημειώσει μικρή πτώση και θα φτάσει στα βόρεια τους
14 με 15 βαθμούς, στα ανατολικά ηπειρωτικά τους 16 με 17 και στις
υπόλοιπες περιοχές τους 20 με 21 βαθμούς Κελσίου.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12-11-2021
Γενικά αίθριος. Στα ανατολικά ηπειρωτικά, τις Κυκλάδες, την Κρήτη και
τα Δωδεκάνησα λίγες νεφώσεις πρόσκαιρα αυξημένες.
Η ορατότητα τις πρωινές και βραδινές ώρες στα δυτικά θα είναι κατά
τόπους περιορισμένη.
Οι άνεμοι θα πνέουν, στα δυτικά ανατολικοί νοτιοανατολικοί 3 με 4 και
στο νότιο Ιόνιο τοπικά 5 μποφόρ. Στα ανατολικά βόρειοι
βορειοανατολικοί 4 με 6 και στο Αιγαίο τις πρωινές ώρες τοπικά 7
μποφόρ με σταδιακή εξασθένηση.
Η θερμοκρασία θα σημειώσει μικρή πτώση στα δυτικά.
ΣΑΒΒΑΤΟ 13-11-2021
Λίγες νεφώσεις, οι οποίες στα δυτικά βαθμιαία θα αυξηθούν και από το
απόγευμα στο Ιόνιο θα σημειωθούν τοπικές βροχές και πιθανώς
μεμονωμένες καταιγίδες.
Η ορατότητα τις πρωινές και τις βραδινές ώρες θα είναι κατά τόπους
περιορισμένη και πιθανώς να σχηματιστούν τοπικές ομίχλες.
Οι άνεμοι θα πνέουν, στα δυτικά νοτιοανατολικοί 3 με 4 και στο Ιόνιο
τοπικά 5 μποφόρ και στα ανατολικά θα είναι μεταβλητοί ασθενείς.
Η θερμοκρασία θα σημειώσει μικρή άνοδο στα ανατολικά ως προς τις
μέγιστες τιμές της.
ΚΥΡΙΑΚΗ 14-11-2021
Στη δυτική Ελλάδα νεφώσεις με βροχές και σταδιακά σποραδικές
καταιγίδες. Στις υπόλοιπες περιοχές λίγες νεφώσεις παροδικά
αυξημένες.
Η ορατότητα τις πρωινές ώρες στα ανατολικά θα είναι κατά τόπους
περιορισμένη.
Οι άνεμοι θα πνέουν, στα δυτικά νοτιοανατολικοί 3 με 5 μποφόρ και στα
ανατολικά θα είναι μεταβλητοί ασθενείς.
Η θερμοκρασία δεν θα σημειώσει αξιόλογη μεταβολή.
ΔΕΥΤΕΡΑ 15-11-2021
Στα δυτικά και βαθμιαία στα νότια νεφώσεις με βροχές και κυρίως στα
δυτικά σποραδικές καταιγίδες. Στην υπόλοιπη χώρα νεφώσεις παροδικά
αυξημένες.
Οι άνεμοι θα πνέουν, στα δυτικά νοτιοανατολικοί 3 με 5 μποφόρ,
ενισχυόμενοι στα 6 μποφόρ. Στα ανατολικά από βόρειες διευθύνσεις 3 με
4 με σταδιακή ενίσχυση στα 5 με 6 μποφόρ.
Η θερμοκρασία θα σημειώσει πτώση στα βόρεια.
Κ14 ΤΕΤΡΑΘΛΟ
60μ
1η ΠΑΠΑΜΙΧΑΛΗ ΜΑΡΙΑ με χρόνο 8,76’’
Σφαίρα
1ος ΓΕΩΡΓΟΥΣΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ με επίδοση 13.26μ
Μπαλάκι αγοριών
1ος ΓΕΩΡΓΟΥΣΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ με επίδοση 49μ
Ύψος
1ος ΣΚΟΥΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ με επίδοση 1,40μ
2ος ΣΤΕΠΠΑΣ ΝΙΚΟΣ με επίδοση 1,30μ
60μ με εμπόδια
2ος ΣΚΟΥΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ με επίδοση 10,43’’
3ος ΣΤΕΠΠΑΣ ΝΙΚΟΣ με επίδοση 10,74’’
Μπαλάκι κοριτσιών
2η ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ ΘΩΜΑΙΣ με επίδοση 34,90μ
3η ΚΑΤΣΟΜΠΕΝΑΚΗ ΕΥΑ με επίδοση 33μ
ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΙΝΙ Κ12
VORTEX
1η ΚΟΡΡΕ ΕΥΑ με επίδοση 36μ
50μ
2η ΒΛΑΧΟΥ ΝΕΦΕΛΗ με επίδοση 7,93’’
50μ εμπόδια κοριτσιών
2η ΚΑΡΑΜΠΙΝΗ ΕΥΑ με επίδοση 10,51’’
Μήκος
2η ΔΡΟΣΙΔΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ με επίδοση 3,88μ
50μ εμπόδια αγοριών
2ος ΣΚΟΥΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ με επίδοση 10,46’’
Παραδοσιακό τοστ Στην Ελλάδα ο περισσότερος κόσμος φτιάχνει το τοστ του με τυρί, γαλοπούλα και λίγο βούτυρο. Ωστόσο υπάρχει μια μικρή παραλλαγή αυτής της συνταγής που είναι ακόμα πιο νόστιμη και εξίσου δημοφιλής. Βάζετε κανονικά μέσα στο τοστ σας τα υλικά που θέλετε (τυρί, ζαμπόν ή γαλοπούλα, ντομάτα και βούτυρο ή τυρί κρέμα) και πάνω από το τοστ τοποθετείτε ένα αβγό μάτι. Δοκιμάστε το και θα μας θυμηθείτε!
Έξτρα tip Μπορείτε επίσης να φτιάξετε 2 αβγόφετες (φέτες ψωμιού αλειμμένες με αβγό και ψημένες στο τηγάνι) και στη συνέχεια να τις γεμίσετε με υλικά της επιλογής σας.
Τοστ με φυστικοβούτυρο Για τους λάτρεις των γλυκών αλλά και της υγιεινής διατροφής το φυστικοβούτυρο είναι η καλύτερη επιλογή. Στην Αμερική οι οικογένειες αγοράζουν το φυστικοβούτυρο σε τεράστια δοχεία γιατί πολύ απλά το τρώνε σε καθημερινή βάση. Δοκιμάστε να φτιάξετε τοστ με φυστικοβούτυρο αλείφοντάς το σε δύο φέτες ψωμιού του τοστ. Βάλτε από πάνω φέτες κρεμμυδιού και φρέσκα φύλλα κόλιανδρου. Χύστε πάνω από το τοστ λίγο χυμό λάιμ με θαλασσινό αλάτι.
Τοστ με αβοκάντο Για τους πιο αθλητικούς τύπους το τοστ με αβοκάντο είναι η Νο1 επιλογή. Το κλασικό και πολύ δημοφιλές New York avocado toast αποτελείται από ψωμί του τοστ, αβοκάντο, ελαιόλαδο, χυμό λεμονιού, αλάτι και πιπέρι. Ανακατέψτε αρχικά το αβοκάντο με λίγο ελαιόλαδο και χυμό λεμονιού και απλώστε το πάνω στο τοστ. Ρίξτε από πάνω λίγο αλάτι και πιπέρι.